Élet a halál előtt, és adó a halál után
Szerző: (szem) | info@dehir.hu Közzétéve: 2011.06.13. 12:23 | Frissítve: 2011.06.13. 12:23
Sokan hiszik, hogy nem csak a halál előtt, de a halál után is van élet. Az viszont nem hit kérdése, hogy a halál után nem csak élet lehet, hanem adózási kötelezettség is. Az viszont vitathatatlanul.
Olyanok vagyunk, mint a gépek: ha vége lesz, akkor vége lesz, nincs folytatás, csak mese a másvilág Stephen Hawking szerint. A tolószékben élő zseniális tudóssal szemben azonban sokan tekintenek bizalommal a túlvilág felé, és hisznek benne, hogy nem csak a halál előtt, de a halál után is van élet. Azt már jóval kevesebben szokták sejteni illetve számon tartani, hogy a halál után nem csak élet lehet, hanem adó is. Illetve van, aki számon tartja, de az nem a hétköznapi ember, hanem az adóhivatalnok. Az a dolga, azért is fizetik, hogy fizessünk.
Van adó a halál után, teljesen fixen és cáfolhatatlanul. Nem képezi vita tárgyát, nem ülnek le vallástudósok, egyházi emberek, lélekgyógyászok és fizikusok, materialisták és idealisták, polgáriak és liberálisok érvelni és ellenérvelni, hogy hátha még sincs, vagy mégis igen. Ahogy a halál az élet része, úgy az adózás is része az életnek, és ha meg is szakad az élet fonala, az adózásé nem feltétlenül.
Mint azt az adóhatóságtól tudhatjuk, az adózó halála esetén soron kívüli adó megállapítási eljárásra van szükség, amennyiben az elhunyt adó-, járulék-, vagy illetékfizetési kötelezettség keletkezése miatt a halálát megelőzően is kapcsolatban állt az adóhatósággal. Ez rendszerint nem ritkaság: sokan vannak, akikre igaz valamelyik állítás: például az, hogy munkaviszonyban állt, vállalkozó volt, vagy olyan jogügyletet kötött, amely illetékfizetési kötelezettséggel járt.
Az elhunyt nyilvánvalóan nem tud, más meg helyette nem adhat be bevallást, így aztán az adóhatóság határozattal állapítja meg az adót. Az eljárást az adóhatóságnak hivatalból kell megindítania, ha az önkormányzat anyakönyvi nyilvántartása, vagy valamely más hatóság, hivatalos szerv jelzése alapján tudomást szerez az elhalálozás tényéről. de kérheti az adó megállapítást az örökösök bármelyike, vagy a túlélő házastárs is. Az eljárás során az adóhatóság feladata az elhalálozás időpontjában fennálló tartozások vagy túlfizetés kimutatása, valamint az elhalálozás évére, vagy ezen év egy részére vonatkozóan bevallással még nem rendezett kötelezettségek megállapítása.
Adót fizetni általában nem igazán szeret senki. Az elhunytnak vélhetően nem fáj az adófizetés ténye, mondhatni, hidegen hagyja, inkább az utódok, a túlélők izgulnak.
Talán van, aki a fenti eszmefuttatást túlzottan is morbidnak érzi, de tény, fájhat bármennyire a halál, a halál utáni adózás létezik, ennélfogva beszélni kell róla. Az más kérdés, hogy lehet bennünk némi rossz érzés, amiért adózni kell nem csupán éltünkben, de holtunkban is.
Adózni nem olyan jó, de szükségszerű. Mivelhogy rendnek kell lennie. A rend a társadalom normális működésének alapja. Annyira azonban soha és sehol nem egyenlőek az emberek, mint a halálban. Mezítelenül érkezik mindenki, s úgy is távozik. Bárki bármit is szerzett életében, csak azt viszi magával, aki volt.
Amit meg itt hagyott, azért majd fizet az, akit itt hagyott.
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)