Merész álmokat kerget a debreceni pszichiáter, aki laborral jár fotózni
Szerző: Szénási Miklós | szenasi.miklos@dehir.hu Közzétéve: 2016.09.03. 11:02 | Frissítve: 2020.01.23. 12:48
Debrecen – Visszanyúlt a fényképezés gyökereihez Varga Tamás: a második legrégebbi fotóeljárást alkalmazza. S van egy remek zenekara is.
Elsőre roppantul szigorú a tekintete. Talán a szakálla miatt – ám hamar elmosolyodik, és akkor a helyzetet rögtön át kell értékelni. Barátságos, sokoldalú személyiség Varga Tamás, akit sokan, sokfelől ismerhetnek.
Hajdan a Tóth Árpád gimnáziumba járt, aztán az orvosira, itt, Debrecenben volt egyetemista. Nem csoda tehát, hogy ma a becsületes kenyérkereső foglalkozása is ehhez a világhoz kötődik: a hétköznapokban ugyanis gyermekpszichiáterként dolgozik a Varga utcán. Ám van több olyan szerelme, melyek iránti heves lángolása évtizedek óta változatlan.
Aki látta már a színpadon állni, tudhatja, Varga Tamás remek gitáros, aki már egyetemistaként is kísértette a világot jelentő deszkákat. Ma hat főből áll zenekara, a Tom Úr és Csapata, aminek hallatán egy életkor felett sokan rávágják, hogy hát persze, ez a Timur és csapata regényt idézi, ami kicsit olyan volt a hajdani srácoknak, mint a maiaknak a Harry Potter-történetek. (Vagy valami hasonló.) Jelenleg orvos, informatikus, biológus is játszik a csapatban – vagyis, az egy főre eső diplomák száma elképesztően magas náluk.
– Örülök, hogy Oláh Csilla (aki a civil életben pszichológus) megjelent a zenekarban, és átvette az énekesi szerepet tőlem teljes egészében. Így teljes energiámat a gitározásra tudom fordítani – mondja Varga Tamás.
Sokat próbálnak, viszonylag rendszeresen fellépnek, de ha úgy jönne ki a lépés, Tamás azt mondja, a maga részéről szívesen koncertezne még gyakrabban. A színpad és a zene csodás világ, nagyon sok daluk van, igyekeznek folyamatosan bővíteni a repertoárt. Néha megzenésítenek egy-egy számukra kedves verset, de főképpen saját számokkal állnak elő.
A Dehir.hu olvasói is találkozhattak már Tom Úr és Csapata klipjeivel: mindről elmondhattuk, hogy igényes, jól megkomponált videókba öltöztették dalaikat.
A pszichiátriai munka és a gitározás mellett nem elégszik meg azzal, hogy van egy szép családja – fia és lánya 14 évesek, ikrek ugyanis –, ott a nagy szerelme a fotózás. Csak éppen nem az általános, manapság viszonylag elterjedt formája. Nem egy zsebrevágható, kis kompakt géppel járja a világot, amivel mindent lekattint és kiposztol, hanem egy teljességgel hagyományos technika mellett kötelezte el magát.
– Ez a második legrégebbi fotóeljárás, amit még az 1800-as évek második felében, 1851 és 1880 között alkalmaztak, főleg Amerikában, a polgárháborús időszakban készült így a legtöbb fennmaradt fotográfia. Ezt az úgynevezett nedves kollodiumos eljárást hazánkban két-három ember csinálja színvonalasan.
Nagyon bonyolult technika ez, idő- és anyagigényes, mely során egyszeri és megismételhetetlen fotók születnek. (Persze, arra van mód, hogy készüljön néhány másolat ezekből a nagyon nagy felbontású, nagyon sok információt hordozó képekből. De ezek is az egyediség, a különlegesség érzését sugallják.) Csak nedves állapotban érzékeny az anyag, ezért azonnal el kell készíteni a fotót. Ami azt jelenti, hogyha külső helyszínen dolgozunk, akkor oda kell vinni egy labort – pont, mint a 19. században…
S hogy miért éppen ez érdekli Varga Tamást? Nem mindig könnyű a miértekre egyszerű választ adni. Az anyag nagyon alacsony érzékenységgel bír, a hosszú felvételi idő alatt sok minden történik. A kép egyedi, megismételhetetlen, ott és akkor készül, később már nem lehet módosítani. Maga az alkotás is egy különleges tevékenység, Tamást vonzza a technika, az aprólékos, nagy precizitást igénylő munka, a kémiai folyamatok világa.
Kérdésünkre, honnan jött az ötlet, hogyan állt össze a képek és a hangok harmóniája, Tamás elmondta, hogy a zene elkészítéséhez zömében a nedves kollódiumos eljárás folyamatára jellemző és közben megszólaló zajokat és hangokat rögzítettek és használtak fel.
– A zene végső formájában ezeket egészítettük ki élő gitárral, samplerrel és billentyűs hansgszerekkel. A projektben 62 zenei sávból 56 sávon szólnak az autentikus, a helyszínen, a nedves kollódiumos eljárás közben rögzített hangok – árulta el Tamás, mitől is olyan különleges ez a zene, melyet Palchuber Gábor (Studio-Inside) rögzített és kevert.
S hogy mi lesz a folytatás? Mint megtudtuk, Tom Úr és Csapata kényszerű tagcsere miatt nyári szünetet tart. Varga Tamás reményei szerint ősszel megújulva néhány új dalt rögzítenek és az év végén koncertekkel térnek vissza.
– A fotográfia területén viszont folyamatosan dolgozom, több projekt folyik egymás mellett, melyek eredményét még ebben az évben szeretném bemutatni egyéni kiállítás formájában. Egyre jobban érdekel a filmezés, az elmúlt időszakban számos kisfilmet készítettem számomra érdekes emberekről – ez az „I’ m sorozat” – és klipeket zenekaroknak.
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)