Városrésznyi játszótér Debrecenben – élet a Sestakertben
Szerző: Dehir.hu | info@dehir.hu Közzétéve: 2013.05.27. 08:39 | Frissítve: 2013.05.28. 08:19
Debrecen – Hajdan a környék homokbuckás legelőin játszottak a kollégium kisdiákjai, a sexták. Ma játszóterek és parkok sokasága található ebben a városrészben.
A körzet belesimul a Nagyerdő, az Egyetemváros és az Újkert nevű városrészekbe, és egyebek mellett az Egyetem sugárút, valamint a Dóczy, a Mikszáth és a Thomas Mann utcák határolják. Nyelvi és történeti eredetéről Grétsy László és E. Kiss Sándor ezt írja: a korábbi Sexta-kert alakjában az előtag a latin sextus sorszámnévvel azonos, az elsős elemistai jelentést pedig az iskolás korúvá lett gyermekekre utalással nyerhette a szó.
A legalsó osztály ugyanis a sexta classis volt, melynek diákjai a sexták. A nagyok már járhattak a Nagyerdőre, ám a sexták csak az erdőn inneni, mintegy 300 holdnyi, homokbuckás legelőre mehettek. A kicsik engedélyezett kirándulóhelyén, játszóterén rajta is maradt a Sexta név. 1811 óta Sextakert, amikor e helyet kiparcellázták, és szőlős- és gyümölcsöskerteket létesítettek rajta. Ma a könnyedébb és magyarosabb ejtésmóddal Sestakert-nek nevezik.
- Nagyon szeretek itt lakni, hiszen csendes, kellemes ez a környék. Ha csak tehetem, lejövök a parkba kézimunkázni, közben pedig jókat trécselni az emberekkel. Igaz, ha keresztszemest készítek, akkor félrehúzódom, mivel azt számolni kell, de például a tűfokos hímzés mellett másra is tudok figyelni – osztotta meg velünk Orosz Sándorné, aki találkozásunkkor már irigylésre méltón szép barna volt a sok levegőzéstől. - Azt azonban nagyon fájlalom, hogy sok parkot nem gondoznak, elöregedtek a játszóterek, és sok kutyás nem szedi fel a piszkot...
A Hortobágy közhasznú és mulattató hetilap 1863. szeptember 27-én arról is írt, hogy „jobbra gróf Dégenfeld Imre úr cserepes borháza, s annak szőlőlugasai jelentik a sextadombot, melyen hajdan a Vl-dik osztálybeli gyermekek tanítói felügyelet mellett játszottak”. A Sextadombon volt a Poroszlay úti iskola (az egykori Andaházy Szilágyi Mihály Intézet), valamint villák és kertek is. A városrész névadó utcájában egy csodálatos villa is felfedezhető, amit Borsos József, egykori főépítész tervezett.
Az 1928-ban elkészült palotácska első tulajdonosa Ary Lajos városi főtanácsos volt, s a nevét viselő dísztábla ma is a míves kapun olvasható. Nevezetes személyek előtt tisztelegnek ugyanakkor az itteni utcák is. Dóczy József (1863–1913) például jogász, híres nótaszerző, a leánynevelő igazgatójának, Dóczy Gedeonnak a fia. A Kerepesi úti temető díszsírhelyén nyugszik, s búcsúztatásakor az egyesített cigányzenekar játszotta a legismertebb szerzeményeit.
Gyöngyösi István „az utolsó udvari költő” volt (1629–1704), Pápai József pedig egyetemi tanár, nyelvész (1873–1931). Komlóssy Dániel (1775–1844) mint városi főjegyző, országgyűlési követ és kollégiumi főgondnok is bekerült a város történelmébe, ugyanakkor Poroszlay Frigyes (?–1857) főjegyző, szenátor, főbíró volt, akit a város szüksége többször arra késztetett, hogy Bécsben kölcsönért esedezzen – tudhatjuk meg Tóth Pál helytörténeti munkájából.
- Építőipari nehézgépkezelőként annak idején én egymagam többet dolgoztam, mint ezek itt öten – fogalmazott Nagy Pál, aki a házuk előtti villamospálya-építést nézegette. - Nem hiányzott ez a villamos, akkor már inkább troli kellett volna, főként, hogy a korszerű fajtákhoz már vezeték se szükséges. Maga az építkezés is zavaró, felszedték a követ, zajolnak, koszos minden, s nem látjuk, mikor lesz már vége. Ettől eltekintve, itt a városrészben minden rendben, szeretek itt lakni, s én már innen megyek a makkosba – hallhattuk a nyugdíjastól, aki annak idején a környékbeli házak építésében is részt vett.
A Sestakertben található a Debrecen Nagyerdő–Egyetemi Református Egyházközség temploma is, ami 1975-re készült el a korszak építészeti szellemében. Mellette fekszik az 1976-ban alapított Debreceni Akadémiai Bizottság székhelye, amit a nemrég elhunyt Kertai László tervezett (házgyári betonelemekből), s 1981-ben avatták fel. A körzetben mindemellett alapítványi óvoda, városi nyugdíjasház, továbbá egyetemi intézmények is működnek, s itt van a Mikszáth Kálmán utcai „Mesekert” is.
- Sajnos a mi környékünkön is sokan nem szedik fel a kutyapiszkot, elhanyagoltak a parkok, a játszóterek, és a macskák is tele vannak kullanccsal. Jó lenne kicserélni a csúszdát, több padot kitenni, és egy kosárpalánknak is sokan örülnének. Az is érdekel, hogy mi lesz a sorsa az egykor gyógyszertári központ épületének. Itt a mentálhigiéniai központnál pedig már igen rossz állapotban van a járda, alig lehet rajta gyalogolni, babakocsit tolni - sorolta Seel Edit, akivel és a leányával, Helenával az egyik „angolsoron” elegyedtünk szóba. - Pedig annyira fantasztikus lehetne a mi kis utcánk is, sokkal remekebb volna ez a hely... nem véletlen, hogy így is nagyon szeretünk itt lakni!
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)