Debreceni retró: piros Trabant, holdjáró és NDK álommanó – fotókkal
Szerző: Szénási Miklós | szenasi.miklos@dehir.hu Közzétéve: 2016.02.28. 11:45 | Frissítve: 2016.02.29. 07:35
Debrecen – Klasszikus panelben lakik, ahol van egy kulcsra zárható „irodája” plafonig érő polcokkal. Kondor Tamás – aki most éppen a régi játékait mutatja meg – lassan kiteheti a „megtelt” táblát. Interjú.
A régi tárgyak mindig is körülvették Kondor Tamást. Mint felidézi, gyerekkorában cserélgették a kártyanaptárakat az iskolában, és mint sok osztálytársa, ő is gyűjtötte a játékkatonákat. A gyűjtés tehát tulajdonképpen ekkor kezdődött: iskola után bementek a Csapó utcai trafikba, ahol eleinte együttesek fényképeit vásárolták, majd a 80-as évek zenéivel jöttek a kitűzők is! Az ebédpénzt természetesen bakelit lemezekre költötte, az Unió áruház hanglemezosztályán pedig lassan törzsvevővé vált Tamás, aki bevallotta azt is: az LP-gyűjtés a mai napig megmaradt, itthoni kollekciója lassan ezer darab felé jár! „Lényegében mindent gyűjtök, ami a 70-es és 80-as évekhez, a gyerekkoromhoz köthető – bármit, ami megtetszik és retró, beleértve régi a fadobozos hangszereket, szintiket is, amiket aztán beleépítek a saját zenémbe!”
A gyűjtés szenvedély szerinte. Valahogy nem tudott, de nem is akar megválni ezektől a régi dolgoktól soha, mert ezek a fiatalságát idézik, és így egy „állandó időutazásban él! A mostani modern világ termékei nem igazán okoznak örömöt, sokkal inkább az, ha ráakadok valami ritka darabra a bolhapiacon! A Trabanttal bejött a DDR, az oroszok behozták a szovjet játékokat, a magyar retró meg mindig is itt volt!” – sorolja lelkesen.
Dehir.hu: Több tematikus retrótárlatot szerveztél az elmúlt években. Melyek is voltak ezek?
Kondor Tamás: 2012 februárjában indult a sorozat az NDK világát felidéző DDR Retró kiállítással, majd a nagy érdeklődéstől fellelkesedve még ugyanaz év októberében megrendeztük a CCCP Retró tárlatot, majd ezeket követte 2013-ban a Hétköznapi Retró kiállítás! Mindegyik rendezvényen sok volt az érdeklődő, és mind a három megnyitóra komponáltam egy-egy oda illő dalt, amit a kiállításhoz passzoló jelmezben-egyenruhában elő is adtam!
Dehir.hu: Rendre a saját kollekciódból állítottál ki?
Kondor Tamás: Két gyűjtő barátommal, Gesztelyi Tamással és Hőbör Zoltánnal közösen szerveztük a kiállításokat. Jobbnak láttuk, ha összevonjuk a gyűjteményeinket és tárgyainkat, mivel így érdekesebb és sokszínűbb lett a tárlat! Egyikőnk régi katonai egyenruhákat és tartozékait, míg más játékot, hétköznapi használati tárgyakat hozott! De volt még trafikáru, műszaki cikk, és csaknem minden régi „limlom”, amit össze tudtunk szedni!
Dehir.hu: Legutóbb a Facebookra tettél ki fotókat régi játékaidról. Törpe lemezautó, NDK álommanó, kutyás persely, tűzoltó autó, piros Wartburg és Trabant – csak néhány, mi mindennel szemezhetünk. Tervezel ezekből is tárlatot?
Kondor Tamás: A fent említett három kiállításon már volt kint ezekből a játékokból egy-egy darab. Hatalmas a gyűjteményem, minden úgysem fért volna ki, ezért gondoltam, hogy megcsinálom ezt a könyvtárat, ezt a virtuális kiállítást, ide minden elfér, és bárki megnézheti.
Dehir.hu: Milyen játékokat őriztél meg az utókornak, s miért éppen ezeket?
Kondor Tamás: Nem voltam az a játéktördelős gyerek. A mi időnkben örültünk, ha valamit kaptunk, ezért megbecsültem minden játékot, nagyon vigyáztam rájuk, így sok minden megmaradt!
Dehir.hu: Egyébként a te gyereked játszik ezekkel a régi darabokkal? Vagy neki teljesen új kollekcióval álltatok elő?
Kondor Tamás: Pici korában dugdosni kellett előle mindent, de ahogy nőtt, mondhatni felnőtt a gyűjteményhez! Tudja mi az apáé, és tiszteletben is tartja. Azért már kunyerál ezt-azt, de ugyanabban a szellemben nevelem, ahogy én nőttem fel, így vigyáz mindenre! Van az apa játékai között olyan, amivel nem játszik, csak nézegeti, de amivel lehet, azokat már megkapja. Játszik vele, aztán visszateszi a polcra, mint egy vitrinbe.
Dehir.hu: Honnan ez a szenvedély, mi vonz a gyűjtésben?
Kondor Tamás: Ez a szenvedély mondhatni fokozatosan alakult ki. Egyfajta időutazás. Visszaidézi gyermekkoromat, a 70-es 80-as éveket. Egy-egy tárgy megtalálása egy régi emlék felidézése! Jó volt gyereknek lenni, a retróban felnőni! Amikor pöttyös labdával játszottunk, és Camping biciklivel felderítettem Debrecent. Megvettem a legelső LP-t, és emlékszem, még integettem Kádárnak Jánosnak ingyen luufival a kezemben, boldogan…
Dehir.hu: Annyi minden érdekel, annyi mindent gyűjtesz. Egy kastélyban laksz, hogy mindent el tudsz helyezni? Vagy van egy óriási raktárad? Hol fér el ennyi holmi?
Kondor Tamás: Klasszikus panelban lakom, ahol van egy saját kulcsra zárható „irodám”. Az egykori Unió áruház raktárából, amikor megszűnt, megvettem egy Salgó-polc rendszert, az a plafonig van berakva-becsavarozva, csak ez bírja el a több tonna LP-t... A lemezek mellett főként már csak trafik árut gyűjtök és vásárolok, azok kicsik, nem foglalnak sok helyet. Be vannak dobozolva, teljesen a plafonig. Aki belép a szobámba nem sok mindent lát ebből, mert mindent redőny takar el. Viszont lassan kirakhatom a „megtelt” táblát…
Dehir.hu: Mit szól ehhez a retró-imádathoz és gyűjtési mániához a környezeted? Éppen, hogy tolerálják, vagy biztatnak és támogatnak is?
Kondor Tamás: Így ismertek meg, ez hozzám tartozik, hoztam magammal! Ezért nem zavarja a családot! S mivel mindenki tud erről a hobbimról, támogatásként innen-onnan mindig kapok valami „kincset”.
Dehir.hu: Van katalógusod a gyűjteményeidről?
Kondor Tamás: Ezt a virtuális könyvtárat a Facebookon egyfajta katalógusnak is szánom! Minden rendszerben, és rendbe van rakva itthon. Külön a képregények, a játékok, és külön az LP-k műfaj és ABC szerint besorolva, mint egy könyvtárban! Ha veszek egy újabb LP-t, azt számítógépen táblázatba beírom évszám és kiadás szerint, majd megy a helyére! Külön polcon vannak a maxik, kislemezek, a nyugati és keleti nyomások, valamint a magyar-külföldi, és a pop-rock stb. zenék, így gyorsan megtalálom, ha valamit keresek.
Dehir.hu: Mi a legértékesebb tárgyad? Melyek a legkedvesebb darabjaid? Mi az, amitől soha nem válnál meg?
Kondor Tamás: Ezek a tárgyak eszmei értékkel bírnak! Valakinek rengeteget megér, de van akinek meg semmit! Amik gyerekkoromból megmaradtak, azok a legkedvesebb darabok, mivel egy-egy tárgyhoz emlék köt! Azoktól sosem válnék meg, mert az olyan volna, mintha magamból odaadnék egy darabot! Leo Oroszlán, aki a kirakatból figyelt óvodába menet, vagy a lendület autó, amit anno a Biogalban nyertem, mind egy-egy kedves emlék! Volt, hogy egy konkrét hanglemezért többszörös árat kínáltak volna megvételre, de nem adtam oda, mivel a pénzből csak befizetnék egy csekket, és akkor oda a lemez! Vagyis a pénz nem boldogít, az úgyis csak elúszik…
Dehir.hu: A gyűjtés, a retró mellett életed része a zene is. Most éppen milyen projektjeid futnak? Hol láthat, hallhat benneteket a közönség legközelebb?
Kondor Tamás: Így van, már általános iskolás korom óta vannak zenekaraim! (Ezekről itt lehet bővebben olvasni.) Jelenleg több zenei projekten párhuzamosan dolgozom! Dr. Kondor NOISE Solo néven zajzenét gyártok, vagy elektronikus szinti pop dalokat írok egy-egy témára, egy-egy meghívott vendégszereplővel! Az egykori általános iskolás, majd gimnazista zenekarom, a TBC régi dalait újra hangszereljük a bátyámmal, ha ezek a dalok elkészülnek, koncertet is tervezünk! Valamint idén lett 25-éves legismertebb zenekarom, a Lyuhász Lyácint BT, amivel hatalmas ünnepi ZAJ-piknik lesz ebben az évben, tehát érdemes figyelni a híreket!
(A virtuális tárlat megtekinthető itt.)
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)