Ha tetszett, meséljék el mindenkinek, ha nem tetszett, mondják azt, hogy nem látták!
Szerző: Szénási Miklós | szenasi.miklos@dehir.hu Közzétéve: 2019.03.08. 10:10 | Frissítve: 2019.03.08. 10:16
Debrecen – Apró mesék: premier előtt egy héttel már megnézhették az új magyar filmet a debreceniek.
Ahogy megszokhatta a közönség, ismét díszbemutató helyszíne volt az Apolló mozi. Csütörtökön este Szász Attila új filmjét, az Apró meséket láttuk. A vetítés után a közönség találkozhatott a film alkotóival: a rendező mellett két kiváló színészt üdvözölhettünk, Kerekes Vicát és Molnár Leventét. A beszélgetés során, melynek moderátora Heller Zsolt író, folkesztéta volt, sok-sok apró részlet kiderült a forgatásról.
A film a második világháború időszakba röpíti a nézőket, amikor zűrzavar és bizonytalanság uralkodik Magyarországon. Egy szélhámos megpróbál hasznot húzni ezekből a zavaros időkből, és amikor menekülnie kell Pestről, egy titokzatos nő és a fia nyújt számára menedéket az erdő mélyén. Miközben háborús démonaival viaskodik, szenvedélyes szerelmi viszonyba keveredik a nővel, akinek a férje bármelyik nap hazatérhet a frontról.
Az erdélyi származású, a filmbeli durva férjet alakító – egyébként remek humorú – Molnár Levente például elárulta, szeret az emberek szemébe nézni, érdekli a nézők véleménye. Ő éppen forgatáson volt, javában, amikor telefont kapott, hogy szeretnének vele találkozni az Apró mesék kapcsán.
Trükkök és meglepetések
- Átrohantam egy hídon, s megkértem a többieket, falazzanak nekem… – mesélte. A szerepéről úgy fogalmazott: igazi lubickolós szerep, rendes teret adott ahhoz, hogy felépítse a karakterét. Ebben egyébként inspiráló volt a fiát alakító 13 éves Tóth Bercel, aki nagyon profin állt a munkához, s akit mindhárman (Szász Attila és Kerekes Vica is) igen tehetségesnek tartottak. Ráadásul, mint Molnár Levente mesélte, a szünetekben bűvésztrükköket mutogatott, neki, a filmbeli apjának.
A forgatás egyébként viszonylag rövid ideig, 36 napig tartott. Nagyon sok helyszínen jártak: volt, amit Budapesten vettek fel, s ott bele kellett kalkulálni, hogy utólag számítógépes trükkökkel hozzáépítsék a lebombázott, háborús hangulatú város képét. A téli képsorok miatt a Tátrába utaztak, mint Szász Attila mesélte, az Örök télhez is ott forgattak.
- Csakhogy amikor reggel elkezdődött a munka, akkora tejfehér köd szakadt ránk, hogy nem látszott, milyen gyönyörű hegyek is vannak a háttérben. Akár a szomszéd kertjébe is mehettünk volna – állapította meg a rendező, aki elárulta, a Duna-menti kis házat ők maguk építették fel a stábbal, s oda szinte elvonultak arra a négy hétre, míg felvették az ottani jeleneteket.
Szász Attila mesélt arról is, milyen fontosnak tartotta, hogy a korabeli, 30-as és 40-es években született filmek hangulatát hitelesen meg tudják idézni. Ebben az operatőri és a színészi munka mellett a zene is jelentős szerepet játszott. Az Apró mesék így egyszerre lett történelmi mozi, izgalmas thriller és Hitchcock filmjeinek varázsát felelevenítő komor film noir
Szász Attila dicsérte a Köbli Norbert által írt forgatókönyvet. Jó vele dolgozni, mondta, mert egyrészt igazi, jó történetei vannak, másrészt ha valaminél úgy érezzük, hogy változtatni kellene, akkor íróként nem ragaszkodik mereven a mondataihoz, a film érdekében hajlandó a változtatásokra.
A filmes pofonról Kerekes Vica mesélt
Az bizony igazi volt, zúgott is a fülem, mondta nevetve, egyszerűen szükség volt arra, hogy a jelenet, amiben elcsattant a pofon, természetes legyen. A különleges szépségű színésznő számára igazi kihívás volt ez a szerep, egyszerre kellett megmutatni a kemény nőt, aki gondolkodás nélkül fegyvert fog az idegenre (akit Szabó Kimmel Tamás játszott, a film harmadik főszereplője), ugyanakkor mégis egy érzékeny és szeretetre, szerelemre vágyó nő, valamint anya is, aki egy rossz házasságból szeretne menekülni.
Kerekes Vica – aki mostanában Budapest és Prága közt ingázik – a határon túli létről is beszélt. A színésznő még Csehszlovákiában született, Füleken. Egészen más már ma ez a világ, mondta, és nem csak árnyoldalai vannak, hiszen nyitottá, érzékenyebbé teszi az embert.
A közönségtalálkozó során Szász Attila a filmkészítés örömei mellett a nehézségekről is vallott. Volt olyan munkája, mondta, amiről az utolsó pillanatban tudta meg, hogy nem kapta meg a szabad jelzést, nem juthatott el a mozikba, csak a televízió képernyőjére. Ilyen volt a Félvilág, s éppen ezért nagy öröm számára, hogy az Apró mesék viszont mozifilm lett. Ahhoz, hogy sikeres legyen, fontos, hogy minél többen lássák, ebben kérte a debreceni közönség segítségét is Szász Attila:
Ha tetszett, meséljék el minél több ismerősüknek, ha pedig nem tetszett, mondják azt, hogy nem látták…
Mi ennek megfelelően jelezzük olvasóinknak: láttuk a filmet, s jó szívvel ajánljuk – nézzék meg!
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)