Gemza Péter: mindig, mindenben a megoldásokat keressük
Szerző: Szénási Miklós | szenasi.miklos@dehir.hu Közzétéve: 2018.09.25. 08:43 | Frissítve: 2018.09.25. 16:15
Debrecen – Közösség, közönség, együttműködés, Európa és opera: a kulturális főváros pályázatról beszélgettünk a Csokonai Színház direktorával.
Közel a határidő, hamarosan be kell adni az Európa Kulturális Fővárosa pályázatot. A program kulcseleme az emberközpontúság, és kiemelt szerepe van benne a közösségfejlesztésnek, az együttműködésnek. Hogyan, milyen módszerekkel lehet sikeres a projekt ezen a területen? Mi kell ahhoz, hogy a közönségből közösség legyen? A témáról Gemza Péterrel, a Csokonai Színház igazgatójával beszélgettünk.
Dehir.hu: Közösségfejlesztés vagy közönségfejlesztés? Melyikre helyezzük a fő hangsúlyt? Mit jelentenek ezek a fogalmak a debreceni kulturális intézmények számára a gyakorlatban?
Gemza Péter: A Csokonai Színház mint kulturális intézmény elsősorban közönségfejlesztéssel foglalkozik, közösségfejlesztéssel csak tágabb értelemben. Igazán előrelépni ez utóbbi területen olyan előadásainkkal, akcióinkkal tudunk, melyek túlmutatnak az épület határain. Nagy élmény volt számunkra is az ifjúsági programunk, melynek keretében oktatási intézményekbe vittünk ki olyan előadásokat, mint a Verona 1301 és a Jeruzsálem. Izgalmas volt végigélni, ahogy kialakult a gyerekekből és a pedagógusokból egy olyan közösség, amely már egyre inkább érti a színházi nyelvet és gondolkodást.
Önmagában a színházba járók közössége is értelmezhető, hiszen van egy jól körülhatárolható közönsége a színháznak. Folyamatosan figyelünk arra, dolgozunk azon, hogy ez a réteg minél szélesebb legyen.
Azzal például, hogy bevezettük az Újcirkuszt, jelentős lépést tettünk előre műsorpolitikánkban: behoztunk egy teljesen új műfajt, ami megérintheti a fiatalabb nézőket. A közeljövőben a táncra is szeretnénk lényegesen nagyobb hangsúlyt fektetni, s ez szintén új réteget szólíthat meg. Célunk a közönségrétegek differenciálása: szeretnénk még jobban megszólítani a harmincas-negyvenes generációt, az egyetemistákat, a fogyatékkal élőket is.
Dehir.hu: S hogy kapcsolódik mindez az EKF projekthez?
Gemza Péter: Az első, sikeres forduló után a bizottság úgy fogalmazott, a legjobban azt lehetne erősíteni a projektben, hogy minél több, eddig kevésbé elért réteget vonzzunk be intézményeinkbe. Különös tekintettel azokra, akik szociális helyzetüknél fogva kevésbé engedhették meg maguknak, hogy eljussanak a Csokonai Színházba, a Vojtinába vagy éppen a Modembe. Lényeges tehát ez a fajta nyitottság is.
Dehir.hu: Debrecen mitől lehet vonzó Európa számára, mint kulturális főváros? A Csokonai Színház például mit kínálhat Európának?
Gemza Péter: Zenét vagy táncot, ahol az absztrakciós szint egész más. Nézhetnek operát például! Nagyon fontos, hogy meghatározzuk, mi az, ami egy nemzetközi közeg számára is jól értelmezhető. Például itt a küszöbön álló bemutatónk, a Bonnie & Clyde: ebből tervezünk angol nyelvű előadásokat is, és így nyitunk majd az itteni külföldi egyetemisták felé.
Ami nálunk igazán európai dimenzióban van most, az az opera, az lehet a húzóerő.
Nyilván arra is törekszünk, hogy minél szélesebb legyen az a kör, amely egy Deszka Fesztiválra ideérkezik, de azt is látni kell, hogy a prózai előadásaink egyelőre nem fogják tudni megszólítani az európai közönséget. Gyorsan hozzáteszem: azt sem látom, hogy a német vagy a francia színházak prózai előadásai odavonzanák a közönséget más országokból, nincs nagy migráció egy-egy bemutató kapcsán. Az opera más: miután híre ment a Norma és a Traviata előadásainknak, a határon túlról – Bécsből és más ausztriai városokból is – érkeztek rá nézők. S aki eljön ide egy opera kedvéért, az nagy valószínűséggel megnézi a várost, a Modemet, elmegy az élményfürdőbe, időzik Debrecenben.
Dehir.hu: Debrecen már korábban elindult abba az irányba, hogy ne csak intézményi szinten gondolkodjon, hanem új közösségi tereket hozzon létre. Itt felvetődik az is, lehet-e, kell-e decentralizálni a várost? Ki lehet-e vinni a központból és sikerrel működtetni intézményeket, közösségi lehetőségeket?
Gemza Péter: Lehetséges, de ha ez a decentralizáció megvalósul és nagyon sok központ lesz, s nagyon sok új kulturális téren kell a városi intézmények programjainak megjelennie, ott komoly városi koordinációra lesz szükség.
Vannak jó kezdeményezések, határozottan és pragmatikusan kell ebbe beleállni. Szükség lesz egy olyan szervezetre, melynek nincs szakmai hatásköre, de felemelheti a piros zászlót és szólhat, hogy ütközés van, mert egy időpontban két vagy több program is van, ami ugyanazt a közönséget szólítja meg. Nem szabad kioltanunk egymást.
Dehir.hu: Figyelnek egymásra?
Gemza Péter: Mondok egy konkrét példát: itt a színházak éjszakája. Ez egy központi program, melyet szeptember 22-én rendeznek meg szerte az egész országban. Ez a nap a Modem születésnapja is. Egymástól függetlenül mindketten elkezdtük a saját rendezvényünket szervezni. Aztán amikor rájöttünk, hogy itt ütközés van, és egyik időponton sem lehet változtatni, leültünk Koroknai Edittel, a Modem vezetőjével és végigbeszéltük, hogy legyen átjárás a kettő között. Ez az egész kommunikáció kérdése is, mert az egyes intézmények nem figyelhetnek mindenre, nagy a leterheltség, ehhez kell egy ilyen fajta koordináció.
Szerintem
példaértékű, ami most az intézmények között ezen a területen kialakulóban van Debrecenben. Odafigyelünk arra, hogy a másik mit csinál, nincsenek köztünk feloldhatatlan ellentétek, és mindig, mindenben a megoldásokat keressük.
Láthattunk már a Csokonai Színház produkcióját a Modemben, kiállítást a színházban, és azok a gyerekek, akik a Vojtinában „nőnek fel”, idővel a mi nézőink lehetnek. Viszont szerintem a jelenleginél még jobban, még hatékonyabban kihasználhatnánk a PR- és marketingtevékenységekben rejlő közösségi lehetőségeket.
Kapcsolódó cikkek:
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)