Búsongva zsong a Zsibogó
Szerző: Dehir.hu | info@dehir.hu Közzétéve: 2012.10.22. 09:57 | Frissítve: 2012.10.23. 11:56
Debrecen – Márkás japán kistévé ötezerért, szobabicikli nyolcért. Hol lehetséges ez? Természetesen a Zsibogóban. Helyszíni riportunkban arra is kíváncsiak voltunk, hogy nagyobb lett-e a piac forgalma a válság miatt.
A Vágóhíd utcai használtcikk-piac (becenevén a Zsibogó) szinte kultikus helynek számít a cívisvárosban. Ezen a területen a feleslegessé vált holmiját is éppúgy bárki áruba bocsáthatja, mint ahogyan van olyan nagyvállalkozó is, aki gyerekkorában itt kisinaskodott a nagyanyjával. Általános tapasztalat továbbá, hogy ami nincs a városban, az a Zsibiben biztosan beszerezhető.
A zsibvásárban asztalokról és pavilonokban lehet árusítani. Az előbbiről minden (például ruha, cipő) kínálható, amit nem kötnek működési engedéllyel rendelkező üzlethez. A bódékból új és használt ruhát, cipőt, műszaki eszközöket, elektromos csatlakozású eszközöket, berendezéseket, valamint élelmiszert és a NAV külön engedélyével italt, cigarettát, gyerekjátékokat, kozmetikai szereket lehet árulni – sorolta Lelesz György, a Zsibogót üzemeltető Debreceni Közterület-felügyelet hivatalvezetője.
A piacon magánszemélyek árusíthatják alkalomszerűen a saját tulajdonukat képező ruhát, cipőt (ami nem lehet kereskedelmi mennyiség), valamint árusíthatnak egyéni vállalkozók, őstermelők, cégek, alapítványok, ipar- és népi iparművészek, kézművesek is – ha van adószámuk. Aki tényleg csak eladná a szükségtelenné vált holmijait, annak nem kell rendelkeznie számlatömbbel, pénztárgéppel. Új terméket azonban nem árusíthatnak! – hangsúlyozta a szakember.
- Csaknem húsz éve csinálom itt a boltot, de úgy 2003 óta egyre rosszabb a helyzet! – fakadt ki az egyik szerszám- és alkatrészárus a jobbszélső soron. – A mindennap kint dolgozó férfi azt a meglepő hozzáállását is közölte, hogy jövőre esetleg kénytelen lesz befejezni az ipart, mivel alig vásárol tőle valaki, de a havi bérleti díjat ki kell fizetnie.
A területen 150 saját pavilon, valamint a piac 730 darab, különféle asztala szolgálja az adásvételek nyélbe ütését. A zsibvásáron kívüli közterületen alkalmi árusok a földről is próbálnak árusítani, de ezt tiltja az önkormányzat rendelete. (A földről árusítás egyébként a város közterületein mindenhol tilos.)
- A válság miatt most több az árus és a vevő, mint korábban? – tudakoltuk Lelesz Györgytől is.
- Inkább az tapasztalható, hogy kevesebb kereskedő bérel állandó helyet, mivel kevesebb a vásárló is – mutatott rá a hivatalvezető. – A saját használt vagyontárgyaikat értékesítők, tehát a nem kereskedők száma nem változott az elmúlt időszakban: jelen vannak a vásárban, de nem meghatározó mértékben.
Rendbontásokról, tolvajlásokról érdeklődve megtudtuk azt is, hogy a bejelentett zseblopások száma csökkent a korábbiakhoz képest, de még előfordulnak. Szintén tapasztalható a jövedéki termékek (főleg a cigaretták) tiltott árusítása, ezt azonban a NAV munkatársaival közösen tartott, folyamatos ellenőrzésekkel igyekeznek kontrolálni. Megnyugtató az is, hogy a garázda, rendzavaró cselekmények nem jellemzők.
- Nagy a szegénység, kevesen járnak már ide, hiába olcsó az áru! – komorult el a tekintete egy másik kereskedőnek. - Pedig nekem is van olyan termékem, amit újonnan is feleannyiért adok, mint a boltok. Mindemellett az is nehezíti a helyzetünket, hogy nemcsak a bérleti díjat kell kifizetnünk, hanem például a vécéhasználatot is: ha csak ötször megyünk egy nap, az már rögtön napi ötszáz forint mínuszt jelent…
A Zsibogóban egyébként valóban szédítő a kínálat. Találtunk szobabiciklit hatezerért, kempingbiciklit nyolcezerért, ötpáras zoknicsomagot 750-ért, továbbá 45 ezerre mondott hegedűt, 700-ba kerülő fejlámpát és hasonló árú tésztaszűrőt, nyújtófát is. De van itt síléc (3000), hifitorony (3000) és meghatározhatatlan mennyiségű és funkciójú szerszám, alkatrész, ruhaneműk, kozmetikumok és édességek is. A forgalmát szintén keveslő, egyik büfésnél a sima lángos 220-ba, a sajtos-tejfölös 520-ba, a legolcsóbb sör pedig ugyancsak 220-ba kerül. Az előző napon mindössze 17 lángost tudott eladni.
- Maguknak jobban megy-e az üzlet? – szólítottunk meg egy bicikliárust.
- Utoljára két hónapja adtam el kerékpárt, pedig drága az üzemanyag és a buszbérlet is. Napi ezerért trógerolok itt, hiába van gépkocsi-vezetői engedélyem – sorolta elkeseredetten a férfi. – Ötvennégy éves vagyok, nem tudok elhelyezkedni, nincs munka, a kormány hiába hangoztatja, hogy mindenkit visszavezet a munka világába! Mi is már a szeméttárolóból élünk, akkor hát, kérdem én, hogy vásárolnának itt tőlünk az emberek?!
Mindezek ellenére a hátsó traktusban beszélgettünk olyan hölggyel is, aki szerint nincs kevesebb vevő a Zsibiben, legalábbis nála. Ő ugyanis párszázforintos holmikat, például konyhai felszereléseket és használt sporteszközöket árul. Alkudni – akárcsak a legtöbb helyen – nála is lehet, és ő enged is az ésszerűség határain belül. A legerősebb nap szerinte is a szombat, de a kellő bevétel érdekében teljes időben, hattól háromig kint kell állnia.
- Havonta legalább egyszer kijövök ide, hiszen nyugdíjas vagyok, ráérek. Ez egy időtöltésnek is jó program, s közben szédelgek, nézelődöm itt egy jót a kellemes napsütésben. Nekem külön tetszik az is, hogy nem zárt térben van mindez, és nagyon jó, hogy itt szinte minden kapható, ráadásul olcsóbban, mint a boltokban – sorolta beszélgetőtársunk, aki végül egy új harapófogót vásárolt a pultnál. Alkudozás nélkül, hatszáz forintért vitte el.
- Tervezik-e fejleszteni vagy esetleg megszüntetni a piacot? – kérdeztük végül a hivatalvezetőtől.
- A fejlesztési lehetőségeinket a mindenkori költségvetési helyzet határozza meg. A kisjavításokat a büdzsénkben minden évben megtervezzük, és el is végezzük. Most a zsibvásár főépületi tetőzetének, csatornarendszerének, nyílászáróinak és homlokzatának a felújítása szerepel a rövidtávú terveink között, a megvalósítás a költségvetési helyzet függvénye. Megszüntetni addig nem akarjuk a zsibvásárt, ameddig lakossági igény van rá.
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)