Bűbájos utcácskák, lacipecsenye – az élet Kandiában
Szerző: Dehir.hu | info@dehir.hu Közzétéve: 2013.02.06. 08:04 | Frissítve: 2013.02.06. 19:51
Debrecen – Csupán 300-szor 500 méternyi övezet, mely a belváros keleti peremén terül el. Kandia adottságai azonban annyira gazdagok, hogy a megannyi érdekessége és szépsége akár egy egész településnek is elég lenne.
A Klaipeda, a Szent Anna, a Hajnal, a Faraktár és a Kossuth utcák által is határolt zóna a városi jegyzőkönyvekben a XVIII. század óta szerepel, és korábban nevezték Madár utcának is – tudható meg Tóth Pál helytörténeti leírásából. Hasonlóan a szomszédos Burgundiához, annak idején ezen a területen is a város vásáraira érkezett, külföldi kereskedők szálláshelyei voltak: esetünkben a Kandiából jött görög árusoké.
- Nekem nagyon tetszik, hogy itt egymás mellett vannak a vendéglők. Az egyikben borozni lehet, a másikban sörözni – viccelődött Sándor, aki a Hajnal utcai vendéglők egyikébe tartott. – Ha érdekességet akar, nézze meg itt ezt a feliratot! – mutatott fel a szomszédos kapun lévő, emléktáblaszerű relikviára. A város évtizedekkel ezelőtti, „legendás” orvosa hirdette magát rajta; neve fogalommá vált…
Kandiában nem is olyan régen egyébként hat kocsma, három pizzéria és három étterem működött, valamint lokál és szálloda is. Számuk mindig változik, de van itt patika, orvosi rendelők, fodrászat, szeretetszolgálat, családok átmeneti otthona, továbbá biopiac, táncklub, lelkészség és demensek ellátó intézménye is.
Húsz éven át a Kossuth utcában lakott Irinyi János, a foszforos gyufa feltalálója, az otthonuk előtt pedig villamos járt. Ugyanakkor felfedezhető a közelben egy másik nem mindennapi emlékmű is: egy bolt lépcsőjébe italosüvegek kupakjaiból raktak ki különös kompozíciót.
- Nem zavarja, hogy éjszakai klub található a házuk előtt? – szólítottuk meg az ottani tízemeletes egyik lakóját.
- Megszoktuk, és a környék is viszonylag rendezett – felelte a hölgy. Nekem ennél fontosabb az, hogy közel van a belváros, az emeletről jó a panoráma, valamint, hogy – mivel nem vagyok milliomos - a környék boltjaiban egész jó akciókat is ki lehet fogni. Sőt, nekünk olyan hentesünk is van, ahol még lehet lacipecsenyézni a régi jó talponállós pultoknál!
A névadó utca két oldalán éles kontrasztot alkotnak egymáshoz képest az óvárosi és a paneles épületsorok. Az utóbbiak helyén is zajlott az 1944 októberi nagy tankcsata, amelynek sok akkori ház is áldozatául esett. Ennek mementója, Pátzay Pál óriási betonemlékműve állt a Kossuth utcán 1970-től a rendszerváltásig (a kolosszus darabjai ma egy Vincellér utcai telepen vannak), előtte pedig egy nála is gigantikusabb, cirill betűs, géppuskás emlékmű tornyosult a parkban.
- Hát nem bűbájos ez a környék?! Nézze meg, micsoda gyönyörű épületek vannak itt, és mennyi kuriózum! – lelkendezett Csaba, akivel a Zöld fa utcában elegyedtünk szóba. – Én is most fedezem fel ezeket az utcákat, mivel nemrég költöztünk ide, és teljesen le vagyok nyűgözve. Nemrég olvastam azt is, hogy a Nap utcában lévő, téglaburkolású cívisházat ugyanaz a Pecz Samu tervezte, mint a téren a Verestemplomot. De találtam olyan lakóházat is, amin az olimpiai öt karika van!
A millió kis apróság mellett Kandiának van egy olyan fő ékessége is, ami akkor is kimagaslóan nevezetessé tenné a városrészt, ha semmi más nem volna benne. Ez pedig a Debreceni Istenszülő Oltalma Görögkatolikus Egyházközség temploma az Attila téren. A Bobula János építész terve alapján, neobizánci stílusban felépült gyülekezeti helyet 1910. május 22-én szentelte fel Firczák Gyula, munkácsi püspök.
A templom Kelet és Nyugat között, a két, eltérő szertartású kereszténység határmezsgyéjén áll. Az iránymutatóként, felkiáltójelként is értelmezhető, teljesen egyedi remekművet kívül-belül finoman cizellált elemek díszítik – melyek láttán az ember elfeledkezik nemcsak térről, időről, tennivalóiról, hanem minden gondjáról, bajáról is!
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)