Már négy hónapja tart a nagyüzem az Ifjúsági Házban
Szerző: Szénási Miklós | szenasi.miklos@dehir.hu Közzétéve: 2012.01.22. 09:48 | Frissítve: 2012.01.23. 13:44
Debrecen – Dobszerda, rocksuli, legóbuli, szeretetmasszázs: 70 négyzetméter helyett termek sokasága várja a fiatalokat az Ifiházban.
A belvárosban maradtak a debreceni fiatalok: csak míg korábban a Mezon iroda kapcsán a Batthyány utca felé vehették az irányt suli után, szeptembertől a Simonffy utcán átadott Ifiházba indulhatnak.
Igény mindig van együttlétre – állapítjuk meg, amikor belépünk az Ifjúsági Ház udvarára a Kápolnási utca felőli kapun, mely tárva-nyitva várja a vendégeket. Az udvaron gitáros fiúk és lányok beszélgetnek – aznap, amikor ott jártunk, még a nap is kisütött pár órára –, a folyosón pedig különböző életkorú középiskolások vonulnak éppen. Van, aki hangszert hoz, más táskát cipelve siet valahonnan valahova.
A második emeleti büfében ülünk le Kunkli Anna programkoordinátorral és Szabó Nikolett intézményi kommunikátorral, akik szinte kérdések nélkül is szívesen idézik fel az elmúlt négy hónap eseményeit. Számot még nem tudnak mondani, hány látogatójuk volt, bár készül a statisztika, ugyanakkor ha csak a számokat néznénk, jegyzik meg, nehéz lenne összevetni a régi meg az új intézményt.
- A régi helyen, a Batthyány utcán volt 70 négyzetméterünk, azzal kellett megelégednünk, de ott mindig helyhiánnyal küszködtünk – idézi fel a „múltat” Szabó Nikolett, s hozzáteszi: – Itt viszont sokféle terem áll rendelkezésünkre.
Közelebb vinnék egymáshoz az embereket
Kunkli Anna rögtön folytatja: - Ebben az épületben nagy a tér, jól el lehet különíteni a programokat és a funkciókat. Ilyen szempontból sokkal több lehetőségünk van: bárminek tudunk helyet találni, lehetnek kiállításaink, zene, táncpróbák, táncház, akusztikus koncertek – sorolja, mi minden történt már az elmúlt négy hónapban.
Megtudjuk, a Mezonból hoztak magukkal hagyományokat, de itt, a Simonffy utcán újakat is kialakítottak. Mivel még friss ez emlék, rögtön a karácsony előtti adventi időszakot említik, a belvárosi adventi délutánt, ahova nemcsak a fiatalokat várták, hanem az idősebb korosztályokat is.
- Valódi családi nap volt – idézi fel Szabó Nikolett, hozzátéve, hogy ez eleve családi programnak indult, olyan generációs rendezvénynek, mely összekötheti az embereket. Kunkli Anna megjegyzi, hogy a ház méretei miatt viszont érdemes arra is törekedni, hogyha több helyszínes rendezvényt szerveznek, akkor célszerű egymáshoz közelebb vinni a programokat.
- Volt sportrendezvény, konferencia, író-olvasó találkozó és tréning is – sorolja tovább Szabó Nikolett. – Mindnek más a hangulata, és természetesen a célcsoportja is.
Gitár, legó, szeretet
- Ez egy különleges hely, ahol sokféle és sok típusú rendezvény megvalósulhat – összegzi a programkoordinátor. – Annyi helyiség, tér és szeglet van. S az a jó, hogy ezek a programok nem zavarják egymást: miközben egészségügyi prevenciós tevékenység zajlik a földszinten, az emeleten pénzügyi ismereteket tanulnak fiatalok, míg a lépcsőn gitáros srácok jönnek a rocksuliba, közben meg legókiállításra készülnek a gyerekek...
S bár Ifiházban vagyunk, ahol alapvetően minden a fiatalokról szól, kiderül, hogy ide még nyugdíjas nénik is bejárnak, mivel szimpatikus számukra a csütörtöki szeretetmasszázs. (Bár a dobszerda inkább az unokáikat vonzza, tehetjük hozzá....)
Közben csatlakozik hozzánk Vincze Béla, a Más-Mozaik Szociokulturális Egyesület vezetője, aki elújságolja, amit a Dehir.hu is megírt: a debreceni Rocksuli sikere másokat is „megfertőzött”, a kezdeményezést Budapesten folytatódik, ahol szintén szívesen tanulnának rockzenét a fiatalok.
- Az első kihelyezett tagozat – viccelődik a szakember, aki már a nyolcvanas években is a fiatalokkal foglalkozott. S bár a zene ez alapján is fontosnak látszik, azért felhívják rá a figyelmet, hogy az Ifjúsági Ház elsősorban nem koncerthelyszín. Az is van itt, hogyne lenne – a kézműves- és a grafikai műhely, meg a szobamozi mellett.
Kommandósok az akusztikus koncerten
Azzal kapcsolatban, hogy tudtak beilleszkedni a belvárosi környezetbe, nagy az egyetértés. A maguk részéről mindent elkövetnek a jószomszédi viszony érdekében.
- Ennek ellenére azért előfordul, hogy a környékbeli lakók bejelentést tesznek, mivel szerintük nagy itt a zaj. A múltkor például bevonult néhány rendőr, amikor éppen egy akusztikus koncert zajlott. Három középiskolás kislány adott koncertet egy szál gitárral, csörgővel, énekkel... De megesett, hogy egy konferencia kellős közepére jöttek be az egyenruhások, ahol öltönyös és nyakkendős fiatalok beszélgettek...
Mindennek vannak előzményei is, idézik fel azt az időszakot, amikor még általános iskola működött ezen a helyen, és már a nagyszünetben működő iskolarádió is kiverte a biztosítékot néhány szomszéd lakónál. Miközben pár sarokkal fentebb, a Piac utca környékén tényleg működnek olyan helyszínek, ahol sokkal nagyobb a hangerő, s ahonnan a vendégek szombaton meg vasárnap hajnalban tényleg nem mindig lábujjhegyen távoznak...
- Mi arra törekszünk, hogy ne zavarjunk senkit – állapítják meg a szakemberek. Ebben ugyanúgy egyetértenek, mint abban, hogy az elmúlt négy hónap eseményekben és látogatókban igazán gazdag volt. De tényleges mérleget akkor lehet majd vonni, ha már túl lesznek egy teljes éven, amikor látják, hogyan működik a ház télen és nyáron, az iskolai szezonban és a szünidőben.
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)